گردشگری

برج پیزا (ایتالیایی: Torre pendente di Pisa) یا به سادگی برج پیزا (Torre di Pisa [ˈtorre di ˈpiːza، - ˈpiːsa]) برج ناقوس معمولی ، یا کلیسای جامع کلیسای جامع شهر پیزا ایتالیا است ، که در سراسر جهان به دلیل لاغری تقریبا چهار درجه ای خود شناخته می شود ، نتیجه یک پایه بی ثبات است. این برج در پشت کلیسای جامع پیزا واقع شده است و پس از کلیسای جامع و تعمیدگاه پیزا ، سومین سازه قدیمی در میدان کلیسای جامع شهر (Piazza del Duomo) است.

ارتفاع برج از سمت پایین 55.86 متر (273/183 فوت) از سطح زمین و در سمت بلند آن از سطح زمین 67/56 متر (93/185 فوت) است. عرض دیواره های پایه 2.44 متر (8 فوت 0.06 اینچ) است. وزن آن 14،500 تن متریک (16000 تن کوتاه) تخمین زده شده است. [1] برج دارای 296 یا 294 پله است. طبقه هفتم دو پله کمتر در راه پله رو به شمال قرار دارد.

برج در حین ساخت در قرن 12 میلادی شروع به خم شدن کرد ، به دلیل زمین نرم که نمی توانست وزن سازه را به درستی تحمل کند و با اتمام ساخت در قرن 14 بدتر شد. تا سال 1990 ، شیب به 5.5 درجه رسیده بود. [2] [3] [4] این سازه بین سالهای 1993 و 2001 با کارهای ترمیمی تثبیت شد که باعث کاهش شیب به 3.97 درجه می شود. [5]
معمار
در مورد هویت واقعی معمار برج کج پیزا بحث و جدال شده است. این طراحی سالها به گوگلیمو و بونانو پیسانو [6] ، هنرمند مشهور ساکن پیزا در قرن 12 میلادی نسبت داده می شد ، که به دلیل ریخته گری برنز ، به ویژه در Pisa Duomo شناخته می شد. پیسانو در سال 1185 پیزا را به مقصد مونراله ، سیسیل ترک کرد تا دوباره برگردد و در شهر خود بمیرد. در سال 1820 تکه ای از گچ به نام او در پایین برج کشف شد ، اما این ممکن است مربوط به درب برنز در نمای کلیسای جامع باشد که در سال 1595 ویران شد. به نظر می رسد یک تحقیق در سال 2001 نشان می دهد Diotisalvi معمار اصلی بود ، به دلیل زمان ساخت و ساز و علاقه به سایر کارهای Diotisalvi ، به ویژه برج ناقوس San Nicola و Baptistery ، هر دو در Pisa.
ساخت و ساز
ساخت برج طی 199 مرحله در سه مرحله انجام شد. در 5 ژانویه 1172 ، دونا برتا دی برناردو ، بیوه و ساکن خانه dell'Opera di Santa Maria ، وصیت شصت نفری را به Opera Campanilis petrarum Sancte Marie وصیت کرد. سپس از این مبلغ برای خرید چند سنگ که هنوز پایه برج ناقوس را تشکیل می دهند استفاده شد. [8] در 9 آگوست 1173 ، پایه های برج گذاشته شد. [9] کار در طبقه پایین همدان سنگ مرمر سفید در 14 اوت همان سال و در یک دوره موفقیت و شکوفایی نظامی آغاز شد. این طبقه همکف یک بازی کور است که توسط ستونهای درگیر با پایتختهای کلاسیک قرنتی بیان می شود. [نیاز به منبع] تقریباً چهار قرن بعد جورجیو واساری نوشت: "طبق آنچه گفته شد ، گوگیلمو ، در سال 1174 ، به همراه مجسمه ساز بونانو ، پایه های برج ناقوس کلیسای جامع در پیزا ". [10]

این برج پس از پیشرفت ساخت و ساز به طبقه دوم در سال 1178 شروع به غرق شدن کرد. این امر به دلیل وجود یک پایه سه متری بود که در یک لایه ضعیف و ناپایدار قرار داشت ، طرحی که از ابتدا ناقص بود. متعاقباً تقریباً یک قرن ساخت و ساز متوقف شد ، زیرا جمهوری پیزا تقریباً بطور مداوم درگیر جنگ با جنوا ، لوکا و فلورانس بود. این باعث می شد که خاک زیرین ته نشین شود. در غیر این صورت ، برج تقریباً قطعاً سقوط می کرد. [11] در 27 دسامبر 1233 ، کارگر بنناتو ، پسر جراردو بوتچی ، بر ادامه ساخت برج نظارت داشت. [12]

در 23 فوریه 1260 ، گیدو اسپزیال ، پسر جیووانی پیسانو ، برای نظارت بر ساخت برج انتخاب شد. [13] در 12 آوریل 1264 ، سازنده اصلی Giovanni di Simone ، معمار Camposanto ، و 23 کارگر برای بریدن سنگ مرمر به کوههای نزدیک به Pisa رفتند. سنگهای بریده شده به Rainaldo Speziale ، کارگر سنت فرانچسکو داده شد. [14] در سال 1272 ، ساخت و ساز تحت نظارت دی سیمون از سر گرفته شد. در تلاش برای جبران شیب ، مهندسان طبقات فوقانی را با یک طرف بلندتر از طرف دیگر ساخته اند. به همین دلیل ، برج منحنی است. [15] هنگامی که پیسانی ها در جنگ ملوریا توسط جنوایی ها شکست خوردند ، ساخت مجدداً متوقف شد. [9] [16]

طبقه هفتم در سال 1319 تکمیل شد. [17] این اتاقک ناقوس سرانجام در سال 1372 اضافه شد. این ساختمان توسط Tommaso di Andrea Pisano ساخته شد ، وی موفق شد عناصر گوتیک ناقوس را با سبک رومانسک برج هماهنگ کند. [18] [19] هفت زنگ وجود دارد ، یکی برای هر نت از مقیاس اصلی موسیقی. بزرگترین آن در سال 1655 نصب شد.

برج پیزا (ایتالیایی: Torre pendente di Pisa) یا به سادگی برج پیزا (Torre di Pisa [ˈtorre di ˈpiːza، - ˈpiːsa]) برج ناقوس معمولی ، یا کلیسای جامع کلیسای جامع شهر پیزا ایتالیا است ، که در سراسر جهان به دلیل لاغری تقریبا چهار درجه ای خود شناخته می شود ، نتیجه یک پایه بی ثبات است. این برج در پشت کلیسای جامع پیزا واقع شده است و پس از کلیسای جامع و تعمیدگاه پیزا ، سومین سازه قدیمی در میدان کلیسای جامع شهر (Piazza del Duomo) است.

ارتفاع برج از سمت پایین 55.86 متر (273/183 فوت) از سطح زمین و در سمت بلند آن از سطح زمین 67/56 متر (93/185 فوت) است. عرض دیواره های پایه 2.44 متر (8 فوت 0.06 اینچ) است. وزن آن 14،500 تن متریک (16000 تن کوتاه) تخمین زده شده است. [1] برج دارای 296 یا 294 پله است. طبقه هفتم دو پله کمتر در راه پله رو به شمال قرار دارد.

برج در حین ساخت در قرن 12 میلادی شروع به خم شدن کرد ، به دلیل زمین نرم که نمی توانست وزن سازه را به درستی تحمل کند و با اتمام ساخت در قرن 14 بدتر شد. تا سال 1990 ، شیب به 5.5 درجه رسیده بود. [2] [3] [4] این سازه بین سالهای 1993 و 2001 با کارهای ترمیمی تثبیت شد که باعث کاهش شیب به 3.97 درجه می شود. [5]
معمار
در مورد هویت واقعی معمار برج کج پیزا بحث و جدال شده است. این طراحی سالها به گوگلیمو و بونانو پیسانو [6] ، هنرمند مشهور ساکن پیزا در قرن 12 میلادی نسبت داده می شد ، که به دلیل ریخته گری برنز ، به ویژه در Pisa Duomo شناخته می شد. پیسانو در سال 1185 پیزا را به مقصد مونراله ، سیسیل ترک کرد تا دوباره برگردد و در شهر خود بمیرد. در سال 1820 تکه ای از گچ به نام او در پایین برج کشف شد ، اما این ممکن است مربوط به درب برنز در نمای کلیسای جامع باشد که در سال 1595 ویران شد. به نظر می رسد یک تحقیق در سال 2001 نشان می دهد Diotisalvi معمار اصلی بود ، به دلیل زمان ساخت و ساز و علاقه به سایر کارهای Diotisalvi ، به ویژه برج ناقوس San Nicola و Baptistery ، هر دو در Pisa.
ساخت و ساز
ساخت برج طی 199 مرحله در سه مرحله انجام شد. در 5 ژانویه 1172 ، دونا برتا دی برناردو ، بیوه و ساکن خانه dell'Opera di Santa Maria ، وصیت شصت نفری را به Opera Campanilis petrarum Sancte Marie وصیت کرد. سپس از این مبلغ برای خرید چند سنگ که هنوز پایه برج ناقوس را تشکیل می دهند استفاده شد. [8] در 9 آگوست 1173 ، پایه های برج گذاشته شد. [9] کار در طبقه پایین همدان سنگ مرمر سفید در 14 اوت همان سال و در یک دوره موفقیت و شکوفایی نظامی آغاز شد. این طبقه همکف یک بازی کور است که توسط ستونهای درگیر با پایتختهای کلاسیک قرنتی بیان می شود. [نیاز به منبع] تقریباً چهار قرن بعد جورجیو واساری نوشت: "طبق آنچه گفته شد ، گوگیلمو ، در سال 1174 ، به همراه مجسمه ساز بونانو ، پایه های برج ناقوس کلیسای جامع در پیزا ". [10]

این برج پس از پیشرفت ساخت و ساز به طبقه دوم در سال 1178 شروع به غرق شدن کرد. این امر به دلیل وجود یک پایه سه متری بود که در یک لایه ضعیف و ناپایدار قرار داشت ، طرحی که از ابتدا ناقص بود. متعاقباً تقریباً یک قرن ساخت و ساز متوقف شد ، زیرا جمهوری پیزا تقریباً بطور مداوم درگیر جنگ با جنوا ، لوکا و فلورانس بود. این باعث می شد که خاک زیرین ته نشین شود. در غیر این صورت ، برج تقریباً قطعاً سقوط می کرد. [11] در 27 دسامبر 1233 ، کارگر بنناتو ، پسر جراردو بوتچی ، بر ادامه ساخت برج نظارت داشت. [12]

در 23 فوریه 1260 ، گیدو اسپزیال ، پسر جیووانی پیسانو ، برای نظارت بر ساخت برج انتخاب شد. [13] در 12 آوریل 1264 ، سازنده اصلی Giovanni di Simone ، معمار Camposanto ، و 23 کارگر برای بریدن سنگ مرمر به کوههای نزدیک به Pisa رفتند. سنگهای بریده شده به Rainaldo Speziale ، کارگر سنت فرانچسکو داده شد. [14] در سال 1272 ، ساخت و ساز تحت نظارت دی سیمون از سر گرفته شد. در تلاش برای جبران شیب ، مهندسان طبقات فوقانی را با یک طرف بلندتر از طرف دیگر ساخته اند. به همین دلیل ، برج منحنی است. [15] هنگامی که پیسانی ها در جنگ ملوریا توسط جنوایی ها شکست خوردند ، ساخت مجدداً متوقف شد. [9] [16]

طبقه هفتم در سال 1319 تکمیل شد. [17] این اتاقک ناقوس سرانجام در سال 1372 اضافه شد. این ساختمان توسط Tommaso di Andrea Pisano ساخته شد ، وی موفق شد عناصر گوتیک ناقوس را با سبک رومانسک برج هماهنگ کند. [18] [19] هفت زنگ وجود دارد ، یکی برای هر نت از مقیاس اصلی موسیقی. بزرگترین آن در سال 1655 نصب شد.